vrijdag 23 mei 2008

Afsluiter: de mooiste foto's!

Beste blogvriendjes,

ik dank jullie voor het lezen van mijn avonturen in Suriname. Een blog schrijven doe je niet zomaar, je hoopt dat anderen mee genieten van het avontuur dat je zelf meemaakt. Aan jullie reacties te lezen, hebben jullie wel plezier gehad in het lezen van mijn belevenissen in Suriname.

LAAT VOOR DIE LAATSTE KEER NOG EENS MASSAAL REACTIES ACHTER!!!

Als mooie afsluiter vind je hieronder een selectie van de mooiste, leukste, grappigste schattigste en tofste foto's van mijn stage. Klik op de foto voor een grotere weergave. Kies in je reactie de voor jou beste foto en geef ook commentaar. Dat is ‘leutig’ :).

(Vergeet trouwens mijn laatste echte blogbericht niet te lezen. Het staat onder dit extra bericht).

Tot binnenkort!!!

Maarten, die rare Belg in het vreemde Suriname (een cocktail die niet anders dan goed kon smaken!!).



































23-5: laatste berichtje...

Vandaag post ik mijn laatste blogbericht op het internet. Morgen zal ik het te druk hebben met brasa's (knuffels) te geven aan de huisbazin en de strontresten van mijn schoenen af te schrapen.
Vrijdag was een rustige dag: ik deed een nachtje door omdat de honden weer kabaal aan het maken waren. Gelukkig had ik een hele nacht internet en heb ik (echt waar) alle filmpjes van Alles Kan Beter van YouTube gedownloaded. Deze ga ik thuis wel op een DVD zetten of zo. In de ochtend ging ik nog halsoverkop naar school om nog wat kadootjes te overhandigen. Ik schenk de school een werkboek Nederlands, een Surivlaamse verhalenbundel en 6 strips. Daarnaast geef ik ook afgedrukte foto's aan de directeur en de secretaris als dank voor alle aangeboden hulp. Ik ontvang mijn laatste evaluatieverslag (weer een zeer goed) en krijg als laatste bedanking nog een mooie brievenopener met Surinaams motief. We bedanken elkaar uitvoerig en hopen elkaar in de toekomst weer te zien. Maar tot het zover komt houden we via e-mail contact.
In de namiddag overloop ik met de huisbazin alle materiaal in huis. Er zijn wel een paar glazen gesneuveld en er missen een paar borden (die ook in duizend stukken op de grond waren geslagen), maar we geven haar veel terug. Zo hebben we nieuw bestek gekocht, krijgt ze 2 nieuwe pannen, theedoeken, wasknijpers, een GSM-oplader, ... De waarborg krijgen we terug :).
's Avonds eten we in ons favoriete restaurant Sarinah's met een paar vrienden en de huisbazin. Voor de laatste keer geniet ik van een kippenbout compleet (bami, nasi, kippenbout, groenten, frietjes en saus).
Mijn planning voor morgen ziet er als volgt uit: ik slaap me uit, aangezien ik mijn valies reeds gemaakt heb. Dan kuisen we het hele huis om rond 15u naar het vliegveld te vertrekken. We hebben online ingechekt, dus is het niet nodig om vroeg te vertrekken. We stijgen op rond 19u, om rond 09u Belgische tijd te landen in Schiphol. Normaal neem ik dan de trein naar Antwerpen en ben ik rond de middag thuis.

donderdag 22 mei 2008

15-5 tot 22-5: Nog even er tegen aan!

Sinds mijn laatste trip is het eigenlijk allemaal heel rustig geworden. Stephane en Gitte zijn sinds dinsdag op trip vertrokken tot vrijdag, ik werk aan mijn taken (voor stage en vakken) en ruim heel (maar dan ook héél) rustig het huis op. Deze week viel er niet veel te beleven, maar hier is toch een overzicht.


Donderdag 15 mei laten we ons nog even gaan en werken we voor onze taken. We brengen alles in orde, maar er is nog wel een beetje werk. Ik breng de avond door met een spelletje Jungle Speed met de Hollanders. Na een uurtje spelen wordt er zo hard in het spel opgegaan dat de buren dreigen met de de politie te bellen :).


Vrijdag sta ik vroeg op (de hond besloot dienst te doen als haan en begon als een bezetene te blaffen om 7u 's ochtends) en ruim een beetje op. De tafel stond nog vol met ontsmettingsmiddel, verband en plakkers. De avond ervoor had ik weer een zandvlo uit mijn voet gehaald. Dat brengt het totaal op 3. Sommige zandvlooien willen kosten wat het kost het Surinaamse grondgebied verlaten...


Zaterdag neem ik een dagje vrijaf (of beter een ochtendje, aangezien de hond zich nu koest houdt). Ik ga lekker 1,25 km zwemmen en voel me goed.


Zondag gaan we naar een Hare Khrisnaviering. Deze hindostane afscheuring aanbidt de hindostane goed Hare Khrisna. Voor we binnengaan, moeten we een geknielde buiging maken voor de ingang om dan op de grond te gaan zitten. We luisteren naar een uitgenodigde goeroe die in het Engels de waarden van de hindostane godsdienst opzegt.





Helaas is hij geen geboren spreker en is hij oersaai :"The first commitment to Hare Khrisna ......... is ......... euhm ...... absolute confidence in your ..... euhm ... belief. The second commitment to Hare Khrisna ........ is .....". ZO VOOR EEN HALF UUR LANG! Ik voel me precies in een aula met een saaie prof als spreker over de procedure van de scheiding voor B/HV.




Daarna beginnen ze als een bezetene te dansen en te zingen en bidden ze vol eerbied voor het beeld van hun god. Tenslotte worden we uitgenodigd om deel te nemen aan de vegetarische maaltijd. Lekker, maar magertjes. Geen vlees, maar wel gratis. Is het nu goed of slecht?






Maandag, dinsdag en woensdag gaan we er weer tegenaan. Ik observeer een leerling, Brayn genaamd, voor 3 dagen lang (ma, di en wo). Ook krijg ik mijn verslag van de directeur van mijn stageschool. Zeer positief, geen negatieve punten met een zeer goed-beoordeling tot gevolg.

De observatie is een beetje saai, maar soms gebeurt er ook iets mooi, schandalig of interessant, zoals het volgende moment dat ik heb meegemaakt:


De bel gaat, het 5e lesuur wordt aangekondigd. Maar alle leerlingen, waaronder dus ook Brayn, blijven nog een vijftal minuten staan vooraleer ze naar de klas trekken. Eens daar aangekomen, is zelfs de leerkracht nog niet aanwezig. Deze komt pas 10 minuten na de bel de klas binnen. Hij vraagt zich luid af waarom ik in zijn les zit, waarop de leerlingen dit aan hem uitleggen. Hij werpt een weinig begripvolle blik naar mij en naar Brayn. Hij zal het de hele les ontgelden.



Eerst moet hij een tekst voorlezen, maar wordt hij steeds onderbroken omdat hij moeite heeft met het lezen van nieuwe moeilijke woorden. Nog tijdens de les wordt hij voor een bagatel uit de klas gestuurd. Zelf weet ik niet goed waarom, maar ik loop de leerling achterna.

Hij vertelt me (met lichte tranen in zijn ogen) dat hij veel moeite heeft met deze leerkracht. Hij haalt wel goede punten, maar tijdens de les kan hij niets goed doen.



We trekken naar de directeur, want daar moeten alle buitengegooide leerlingen zich aanmelden. Ik leg de situatie uit en hij gelooft me. De directeur gaat naar de klas en roept de leerkracht even bij hem. We gaan terug onze plaats innemen en Brayn houdt zich rustig. Het gesprek tussen de leerkracht en de directeur duurt de rest van het lesuur en wanneer de bel gaat, passeren we de leerkracht. Weer werpt hij een denigrerende blik naar Brayn.

Donderdag tenslotte laat ik me lekker uitslapen. Ik ben nog 2 dagen alleen thuis, want Stephane en Gitte komen pas vrijdagavond terug van hun trip. Ik werk nog een paar taken af en begin stilletjes op te ruimen, zodat we vrijdagavond en zaterdagvoormiddag rustig alles kunnen opruimen zonder gehaast te zijn.

Nog 2 berichtjes zal ik achterlaten, vrijdag en zaterdag. Vers van de pers dus! Bijna ben ik terug in België. Ik kan amper wachten :).