Mijn blog is bijna ten einde, want de laatste week zal ik enkel voor school werken en zal er niet veel meer te beleven vallen. Daarom doe ik de volgende oproep:
Laat voor die laatste keren nog eens massaal reacties achter. Vermeld er wel jullie naam bij, zodat ik weet wie ik in gedachten moet bedanken awa! Je kan me bijvoorbeeld vertellen wat je van mijn avonturen, of je kan mijn blog ook becommentariëren.
Maar soit, ik zat dus in Brownsberg.
Die ochtend (in de krantenwinkel: Humo Humo Humo) ontwaakte ik uit mijn zalig bed en stapte naar het ontbijt. Voor zij die mijn blog goed lezen, weten dat ik in een hangmat in slaap was gevallen. Alleen waren de oerwoudgeluiden en de gigantische muggen toch geen optie voor de hele nacht door te brengen.
Na het ontbijt maken we ons klaar voor een trip op een bootje door het Brokopondomeer. We gaan vissen op de schrik van de visjes: de piranha. We proberen en proberen, maar enkel de bootsman en 1 Nederlandse stagiair slaagt erin een piranha te vangen. Maar eens gevist, moeten ze meteen gedood worden, en wel op de volgende manier:
-Ofwel sla je ze met een mes op de achterkant van hun hoofd. Daar zit hun zwakke plek.-Ofwel steek je je mes in het oog van de piranha, steek je het er helemaal door en begin je te draaien met je mes zodat je het mes tegen het bot hoort schrapen en de hersenen tot moes worden gereduceerd.
Ik heb ze allebei gezien, en vooral die laatste deed me wel even kippevel bezorgen. Van die eerste heb ik een foto kunnen trekken.
Daarna keren we terug naar Stone Island en houden we het nog een uurtje rustig. Ik lees nog wat in mijn boek (wat is het toch spannend!!!). Rond 14u vertrekken we terug naar Paramaribo. Onderweg zien we nog 2 dode miereneters (de geur van ontbindende dieren is niet te harden) en een fel gekleurde ratelslang op zijn dooie gemak de weg oversteken. Mooie, maar vreemde dieren die slangen.
We komen thuis en besluiten Chinees te bestellen. We eten en vallen kort daarna in slaap. Alleen word ik wakker met de ontdekking dat ik een zandvlo in mijn teen heb. Ik haal hem (en het zakje vol met eieeren) er met een pincet uit en ontsmet het wonde meerdere keren. Daarna kan ik terug gerust gaan slapen.
10 opmerkingen:
Waaauww .....Maarten !!! Je bent een gelukzak ,zo veel moois!Spijtig dat je geen foto's hebt van de schildpadden!
Ik heb wekelijks uw blog gelezen ,tussen mijn eindwerken door en ik moet zeggen da ik iedere keer weg droomde en hoopte dat ik ooit ook zo'n reis zou kunnen maken.
groetjes en tot gauw , Helen
Den blog wa wel in orde maarten. Het was heel levendig en leuk geschreven en de foto's waren zeer mooi! Tot binnen een week en aan dag!!!!!!!!
Felix
Hejj Maarten!
zoals ge ziet ben ik alweer terug van Marokko... twas super, maar als ge vergelijkt me u blog was het maar een minireisje hoor!
allej, geniet er nog van, en kzal blij zijn als ge veilig terug thuis zijt!
zoen,
Sofie
Hey Maarten!
Uw blog was een succes, dat mag wel gezegd worden. Ik heb als een trouwe lezer je blog elke week een bezoekje gebracht. Ik moet zeggen; zo'n reis als die van jou... wauw! Dat maak je maar één keer mee. Geniet van je laatste week en vooral van je terugkomst.
Ik snap hoe je je nu voelt; je telt een beetje af, niet dat het daar niet leuk meer is, maar gewoon, je hebt alles gezien en verlangt ernaar je familie en vrienden terug te zien. Dat had ik ook na een tijdje op mijn Erasmus-avontuur. Maar toch, die laatste week krijg je een klop 'het is hier gedaan' en dan ga je misschien beginnen panikeren "heb ik hier wel alles gezien? heb ik alles uit mijn Erasmus-avontuur gehaald dat erin zat?" Zodus; geniet er nog ten volle van!
Tot binnenkort!
Kelly
Hé Maarten,
Speciaal om u een plezier te doen! ;)
Als die trips nog maar half zo geweldig waren als uw blog doet uitschijnen zal 't echt wel de moeite geweest zijn. Geniet nog van uw laatste dagen onder de Surinaamse zon en tot binnenkort misschien in ons Belgiëlandje.
Anne-Lore
Hej Smaartie,
ik zal het lezen van je schitterende blog (en mijn niet te onderdrukken neiging om de spellingfoutjes te verbeteren ;-) ;-) wel missen...
En mijn vriendinnen die vinden je (en je blog) allemaal ook zo geweldig....
Als ik dat nu allemaal lees heb ik zoooooooooon spijt dat ik niet met jou naar Brokopondo en Brownsberg ben kunnen gaan: zouden we later eens niet terug gaan ;-) ?
Ondertussen tel ik hier ook af naar volgende week zondag... en geniet nog volop van de laatste 8 stille dagen aan de Jaecquemijnslaan ;-)
XXX XXX XXX
mama
hoi hoi,
nog een weekje en je bent weer terug in België, geniet er dus nog maar even van want hier zie je niet zomaar slangen, puma's of schildpadden voorbij komen. Maar de muggen zal je niet moeten missen, die zitten hier spijtig genoeg ook rond te zoemen :) ik kijk er alvast naar uit dat je weer in België zult zijn,
groetjes en nog veel plezier!
Nore
Hahaa Maarten!
Dat had je niet verwacht zeker, dat je liefste nichtje ook zowat dagelijks je avonturen blogsgewijs gevolgd heeft?
'k Heb vaak gedacht: "wat is dat kleine neefje van mij groot geworden...", maar da's misschien een beetje jeugdsentiment of zo zekers?!
Als ik dat zo van op afstand kan beoordelen, heb je daar een supertijd gehad, zo eentje dat je als enthousiaste lezer ook wel eens zou willen beleven. Wie weet, ooit, ...
Als je terug bent, kom dan gerust eens langs om je achternichtjes te bewonderen (da's heel wat dichter bij huis, maar ABSOLUUT een aanrader!)! Voel u alvast welkom!
Dikke zoen,
Katrien
(en natuurlijk ook vele groetjes, van Jan, Linde, Janne en Noortje!)
Hoi Maarten!
Wat een avontuur! Kheb veel op je blog gelezen en twas echt leuk. De manier waarop je schrijft gaf me soms een heel klein beetje het gevoel het zelf mee te maken!
Super tof!
Tot gauw.
Rijn
Hey Billy,
onlangs was ik met mama over jou aan het praten en we waren beide positief verrast door je sappige manier van verwoorden. Het was echt een plezier om jouw avonturen te lezen (uiteraard met een gezonde vorm van jaloezie).
Ik wens je nog een onvergetelijke laatste week toe!
Tot gauw,
Leentje
Een reactie posten