woensdag 2 april 2008

1 april: compensatietrip

Vandaag vertrekt mijn moeder terug naar België, maar ze gaat niet weg vooraleer ik haar toch een deel industrie en natuur heb laten zien. Ik regel een taxi naar de luchthaven, maar ik laat hem 3u vroeger komen om mijn moeder nog langs allerlei industrie en natuur in de buurt te rijden. We rijden langs het Clarence Seedorfsportcomplex (een gebied volledig op poten gezet met geld van de met Surinaamse roots Nederlandse voetballer Seedorf) door naar Paranam, het grootste bedrijf in Suriname.


Paranam zorgt voor de basisstof van aluminium en wordt zo verscheept naar Europa. Het complex doet een beetje denken aan Katoennatie in België, maar dan wel iets primitiever (veel vuil, stof en roest).

Waarschijnlijk is de werksfeer in Paranam veel beter dan in Katoennatie (en geloof mij, ik heb als jobstudent in Katoennatie gewerkt en het was echt niet plezant).

We rijden door via Paranam naar de luchthaven, maar stoppen nog bij een paar mooie plaatsjes.

De taxichauffeur (Bryan) bezorgt ons mooie momenten door ons naar een oud en nieuw ontginningsgebied van bauxiet te brengen. We mogen wel niet ter plaatse foto's nemen, maar vanop afstand mag alles in Suriname :). Je ziet op de foto mij op een buaxietsteen poseren.
Als kers op de taart neemt Bryan ons mee naar het tropisch regenwoud, dat doorkruist is met primitieve wegen. De foto hieronder is daar een perfect voorbeeld van. Mijn moeder is zichtbaar blij.
Ik neem rond kwart na 1 afscheid van mijn moeder, en ze bevestigt dat ze deze ochtend zeer leuk en mooi vond. Het doet deugd om de miserie van gisteren toch even te doen vergeten door de bevredigende woorden van mijn moeder. De schoonste naam op ’t wereldrond… De schoonste naam in ieders mond?
Ik ga 's middags nog wat zwemmen en slaap vanavond eindelijk alleen in een groot bed! Ik knuffel mijn pluchen leeuwtje eens goed vooraleer ik ermee in slaap val.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hey maarten,
ik heb weer even tijd gemaakt om uw avonturen nog eens te lezen. Ge zult zeker wel droevig zijn nu uw mamie terug naar huis is. Spijtig van dienen enen dag die in het water viel, ik kan mij de reactie al voorstellen, Maaaaaaaaaaaaaaaaaarten (op een heel hoge toon,...)
Voor de rest lijkt alles daar wel ok te zijn. Ik zal een van de dagen nog wel eens een mail proberen sturen.

Veel plezier daar nog en geniet van het eten, de feestjes en alles wat Suriname te bieden heeft.

De beste tuinman van Belgie en omstreken...

P.S. ik zal wachten met de hagen te scheren tot ge terug thuis zijt

Anoniem zei

Dag Smaartie,
terug thuis in koel en koel Verrebroek, nagenietend van warm Suriname en van jou (ook warm...) en van je blog.

Morgen maak ik een fotomontage van onze avonturen daar, om mee te stoefen bij mijn lieve collega's volgende week in Texel (weer weg!)
HHDDKK!!
de mama

Anoniem zei

... moest natuurlijk "koel en kil" Verrebroek zijn...
mama