Ik kijk op de kalender en het is 27 maart. Mijn moeder vertrekt vandaag voor 3 dagen naar het westen van Suriname, samen met het IOL. Ik wuif haar uit en kruip terug in bed. Doordat mijn moeder met de ventilator slaapt, krijg ik de koude gloed van ijzige lucht over mijn bewete lijf heen. U raadt al wat dat betekent: lichte verkoudheid, bijgestaan door een gloed van slijmen in mijn keel.
's Middag ga ik samen met Stephane en Ben zwemmen en genieten de overige zwemmers van mijn capriolen op de sprinkplank (salto duik op zijn Maartens, je kan er wel een beeld bij schetsen :D).
's Avonds zijn Stephane en ik getuige van een soort carnaval door de straten van Paramaribo. Het is mooi om te zien, maar de optocht is meer een concurrentiestrijd tussen de diverse GSM-providers die proberen zoveel mogelijk groepen te sponsoren.
Later op de avond gaan we terug naar de Havana Lounge, waar we ons weer amuseren op goede muziek. HOERA!
28 maart volgt de afterparty: we zijn allemaal kapot van het feestje gisterenavond, en besluiten dat we waardeloos zijn en dat we ons schoolwerk niet mogen onteren door in deze toestand aan onze taken te werken. We gaan rustig zwemmen en uit eten. Een rustige dag, niet meer en niet minder.
29 maart werk ik voor school. Ik verbeter mijn examen geschiedenis en vervolledig mijn taak van AGV. Ik werk goed door en verricht goed wat werk, want 's avonds zijn we getuige van een grandioos spektakel. De reggae-artiest Ritchie Spice treedt op in het Flamboyantpark, en hij is ontzettend populair in Suriname. Minstens 1000 man is getuige van een schitterend concert met een fantastische sfeer, en wij waren erbij :). Zie hieronder de foto's.
Morgen komt mijn moeder terug. Ik kijk reikhalzend uit naar mijn geplande trip voor haar naar het regenwoud, met industrie en natuur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten