22 tot 23 maart: Persoonlijke gids van Zij die mij op deze wereld heeft gezet

22 maart is het Holi Phagwa, nieuwjaarsfeest van de Hindostane bevolking. Ze vinden het plezant om kwade geesten te verjagen met poeder en met water aangelengde verf. Ik wil natuurlijk gretig meedoen en koop mij een flesje van het befaamde "Phagwa Powder".
We gaan met een hoop Belgen naar de Palmentuin, waar we andere stagiaires en een extreme minderheid van Hindoes volkladden met gekleurd poeder. Waar waren de Hindostanen? Die waren zo slim om op het warmste van de dag binnen te blijven, want het poeder brandt op je lijf door de zon. Slimme Hindoes, domme Belgen (hebben de Nederlanders dan toch gelijk?).
Ik ga naar de luchthaven en haal mijn moeder op. In de taxi naar huis klampt mijn moeder zich stevig vast aan de zetel omdat men hier links en redelijk roekeloos rijdt (zie dag 1). Haar houding en gezichtuitdrukking doet me denken aan mijn eerste rijlessen met mijn moeder naast me.
We gaan nog even vlug eten bij een paar Belgen om dan snel onder de lakens te kruipen. Ik slaap met mijn moeder in een twijfelaar. Lekker gezellig met de vriendin, maar met de moeder is het andere koek.

23 maart worden we uitgenodigd door de secretaris van mijn stageschool om bij hem te komen eten. Na een moeilijke rit (de chauffeur wist langs geen kloten waar we moesten zijn) komen we toch heelhuids aan. Daar genieten we van een zeer uitgebreid voorgerecht (ik had het voorgerecht aanzien als het eten en zal propperstevol) en dan nog van een groot hoofdgerecht. Voldaan nemen we afscheid van de toffe voormiddag en gaan we even slapen. om bij hem te komen eten. Na een moeilijke rit (de chauffeur wist langs geen kloten waar we moesten zijn) komen we toch heelhuids aan. Daar genieten we van een zeer uitgebreid voorgerecht (ik had het voorgerecht aanzien als het eten en zal propperstevol) en dan nog van een groot hoofdgerecht. Voldaan nemen we afscheid van de toffe voormiddag en gaan we even slapen.

's Middags neem ik mijn moeder mee op fietstocht door mijn wijk, maar door Pasen is alles gesloten. Ik laat haar o.a. mijn stageschool zien.
De dag wordt afgesloten met een Sunsetcruise op de Surinamerivier. De zon zien verdwijnen achter het regenwoud heeft wel iets pittoresk, maar ik geniet evenveel van de kroketten die werden geserveerd aan boord.