We staan op rond half 9 en vertrekken dan naar een authentiek (tja, veel strooien hutjes, maar wel elektriciteit, accu's en GSM's) Indiaans dorp. Daar kunnen we kralen, kettingen en oorbellen kopen. Veel interessanter als je meer oestrogeen dan testosteron in je lichaam hebt zitten, maar het is wel vreemd om te zien hoe de mensen hier wonen. Tussen het vuil en de stinkende honden en in extreme armoede, maar toch hebben de jongeren allemaal een GSM en een iPod...
Op de foto hiernaast zien jullie een schattig klein indiaantje in een hemdje
op de schoot vna zijn groo0tmoeder. Weeral veel interessanter als je meer oestrogeen dan testosteron in je lichaam hebt zitten :).
Daarna trekken we terug naar de verblijfplaats om te eten (kip met rijst voor de 4e keer op rij...) om daarna een unieke gebeurtenis mee te maken.
We trekken naar de buren, die allemaal een bijverdienste als stroper/exporteur van tropische dieren hebben. Wat krijgen we te zien: een piepjonge jaguar! Opperschattig!! We mogen het vasthouden en aaien (ik ben de enige die er een beetje in slaagt het diertje in bedwang te houden, lang leve jarenlange training met mijn katten!), maar dan kom ik te weten hoe het beestje hier is terecht gekomen.
diertje het uit zijn nest geplukt. Hij wilt het grootbrengen om daarna door te verkopen aan de meest biedende Europese zoo.
Geld, geld, GELD!!! Ocharme het kleine diertje, dat een zielige toekomst te wachten staat. Het is zelfs een beetje wraakroepend...
Geld, geld, GELD!!! Ocharme het kleine diertje, dat een zielige toekomst te wachten staat. Het is zelfs een beetje wraakroepend...
Hiernaast zien jullie als toppunt de "verblijfplaats" van het diertje: in een ton met 50 cm diameter, verroest, met een bakje vuil water.
Daarnaast zien we ook nog een aapje dat ook tot de export gedoemd is. Een klein aapje dat bij zijn reacties en geschreeuw meer iets van een duivel dan van een aap had.
Wat moet ik hierbij nu denken? Ik heb geleerd dat je je in beide situaties moet plaatsen, en niet enkel in die van jezelf. Het is voor ons Westerlingen schandalig dat deze diertjes bruut worden ontvoerd om dan voor grof geld te worden doorverkocht, maar anderzijds hebben deze mensen ook niets anders van inkomsten. Ze doen dit om te overleven, niet om rijker te worden. Al heb ik zelf de intentie om te denken dat deze "exporteur" het puur deed om zich te verrijken, en niet om te overleven.
Je kan zelf kiezen welke stelling je inneemt, ik hou me verstandig afzijdig.
Tenslotte vertrekken we 's nachts in het tropisch regenwoud om een aantal dieren te bekijken. Onze gids is een voormalig stroper en kent de knepen van het vak. Hier zie je wat hij allemaal gemakkelijk heeft kunnen vangen:
Over zondag valt er niet veel te vertellen. We vertrekken terug naar Paramaribo in de gietende regen van 's ochtends tot 's avonds. Stephane en ik bestellen een pizza en gaan meteen slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten